Pepper (2003-2017)

Een hele bijzondere border collie, dat was je. Werken kon je als de beste: behendigheid, schapen drijven, obedience, alles was voor jou een koud kunstje. Helaas waren herhalingen voor jou geen uitdaging, wat werken met jou voor mij juist een hele uitdaging maakte. Met je maffe capriolen en vrolijke uitstraling wist je de lachers altijd weer op je hand te krijgen. Ook nu weet je nog een glimlach op mijn gezicht te toveren. Mijn eigen zonnestraaltje.

Spirit (2007-2017)

Een rots in de branding. Anders kan ik je niet omschrijven. Altijd vrolijk, rustig, stabiel en vooral door en door lief, voor alles en iedereen. Je was een echte moeder voor alle honden in de roedel, jong en oud. Je was altijd in voor een knuffel, een spelletje of een wandeling, maar ook op het trainingsveld voelde je je helemaal thuis. En al die keren dat je me hielp met honden met gedragsproblemen door alleen maar jezelf te zijn. Jij hebt de wereld een beetje mooier gemaakt.

Shady (2000-2015)

Jij was mijn alleereerste eigen aussie. Een klein maar zeer pittig mannetje. Vanaf het allereerste moment dat ik je in mijn armen en hart sloot, heb je je vol overgave op het leven gestort. Het maakte jou niet uit wat ik bedacht: GG, behendigheid, dogfrisbee, je gaf je altijd voor de volle honderd procent. Voor mij was je echt de perfecte hond en soulmate. Maar liefst 15,5 jaar heb je alles uit het leven gehaald en alles gegeven. Je blijft altijd een deel van me.

Tiësto (2004-2014)

En daar lag je dan in Luna's eerste nest: een klein, zwart kereltje met een mooie koperen aftekening en praktisch geen wit: liefde op het eerste gezicht bleek toch geen fabeltje. En eenmaal op je vier pootjes, bleek die liefde wederzijds. Tien jaar lang ben je mijn trouwe schaduw geweest en heb je je vol overgave op het leven gestort. Zoveel herinneringen, avonturen, prestaties en bovenal, zoveel trouwe liefde. Ik mis je. 

Luna (2001-2013)

De eerste keer dat we je zagen stuiterde je met een gele bal op je neus door de tuin. We moesten eerst de bal afpakken voordat we contact met je konden maken. Ik hoor René nog achter me zeggen: "Wat moet je met zo'n gek", terwijl jij meteen een plekje in mijn hart veroverde: wat een geweldige hond! In die twaalf jaar dat je bij me was heb je me nooit teleurgesteld. Een supermeid met de enerige voor tien en een hart van goud. En hoewel je echt alles geweldig vond, lag je passie in de behendigheid. Samen bereikten we met gemak de c-klasse. Zelfs met bijna dertien jaar op de teller bleef je je vol tomeloze energie op het leven storten en genoot je van alles en iedereen. Zo plotseling werd je zo erg ziek dat we je moesten laten gaan. Zo veel verdriet en zoveel prachtige herinneringen. Mijn meisje.

Mike (2000 - 2011)

 We kregen je als een 1-jarige reu in huis, een beetje onbesuisd maar vriendelijk, vrolijk en sociaal. De eerste maanden hebben we flink getraind (want ja, een reu van 25 kilo hoort echt niet boven op de salontafel en plasjes moeten echt buiten gedeponeerd worden), maar vanaf dag 1 hebben we je in ons hart gesloten. Kon ook niet anders: met je enthousiaste, vrolijke  en standvastige karakter wist je altijd een lach op mijn gezicht te toveren.

Blues (1999 - 2010)

De eerste keer dat mijn oog op je viel, was toen je als hummeltje van nog geen vier weken oud met een complete bezem uit de keuken van je fokker kwam aanzetten. Het was even passen en meten, maar het gevaarte belandde met heel veel doorzettingsvermogen naast mij op de vloer. Vervolgens werd de sok van de baas nog even ingepikt, waarna je dolgelukkig met je buit op twaalf uur ging liggen. Ik was verkocht.

Je hele leven heb je je vol overgave gestort op alles wat op je pad kwam: behendigheid, flyball, dogfrisbee, niets was je te gek. Wat was je een super werkhond en belangrijker, mijn maatje. Wat mis ik je...

Twister (1997 - 2010)

Met jouw komst kwam er een lang gekoesterde droomwens uit: een eigen collie! En hoewel ik een prachtig ideaalbeeld in mijn hoofd had, heb je mijn stoutse verwachtingen overtroffen. Je ging mee naar scholen en bejaardentehuizen, ving frisbees als de beste, haalde met gemak je GG-1 examen en stond je mannetje op de behendigheidsbaan. Je genoot van ieder moment en alle aandacht. En je had altijd praatjes voor tien. Je was mijn kanjer.

 Storm (1994 - 2008)

Jij werd ons eerste hondje: een klein zwart hummeltje, een beetje gereserveerd maar heel vriendelijk. En belangrijker: een illegale kruising staby-pitbull dus op papier een ideale waakhond. Als hoeder van huis en haard bleek je echter minder geschikt: de kippen verdwenen uit de tuin terwijl jij je schoonheidsslaapje op bed deed. Gelukkig ontdekten we iets nieuws om de dagen mee door te komen: behendigheid. Vanaf dag 1 verloren we beiden onze hart aan deze sport waar we ons vol overgave in stortten. Hoog, door, paaltjes, wat hebben we een fijne tijd gehad. Toen ik jou moest laten gaan heb je een stukje van mijn hart meegenomen.